دیروز شیطانرادیدم.در حوالی میدان،بساطش را پهن کرده بود؛
فریبمیفروخت. مردم دورش جمعشده بودند،هیاهو می کردند و هول می زدند وبیشتر
میخواستند.
توی بساطشهمهچیز بود: غرور،حرص،دروغ و خیانت، جاه طلبی وقدرت.هر کسچیزی
می خرید و در ازایشچیزی می داد.
بعضی هاتکهای از قلبشان را میدادند و بعضی پاره ای از روحشان را
بعضی هاایمانشانرا می دادند و بعضیآزادگیشان را.
شیطانمیخندید و دهانش بویگند جهنم می داد. حالم را بهم می زد، دلممیخواست همه ی نفرتم را توی صورتش تف کنم.
انگار ذهنم راخواند،موذیانه خندیدو گفت: من کاری با کسی ندارم،
فقط گوشه ای بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا می کنم، نه قیل وقال می کنم و نه کسی را
مجبورمیکنم چیزی از من بخرد،
می بینی آدم هاخودشان دور من جمع شده اند!
جوابش را ندادم. آن وقت سرش رانزدیکتر آورد و گفت :البته تو با اینها فرق می کنی.
تو زیرکی و مؤمن. زیرکی وایمان آدم را نجات می دهد. اینها ساده اند و گرسنه.
به جای هر چیزی فریب میخورند..
از شیطان بدم می آمد،حرفهایش اماشیرین بود..گذاشتم که حرف بزند و او هی گفت و گفت.
ساعتها کنار بساطش نشستم.تااینکه چشمم به جعبه ی عبادت افتاد که لابه لای چیزهای
دیگربود. دور از چشم شیطان آن را برداشتم و توی جیبم گذاشتم.
با خودم گفتم: بگذار یکبارهم شده کسی چیزی ازشیطان بدزدد.
بگذار یکبار هم او فریب بخورد
به خانه آمدم و در جعبه ی کوچک عبادت را باز کردم.توی آن اما جز غرور چیزی نبود!!!
جعبه ی عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت.
فریب خورده بودم.
دست مراروی قلبم گذاشتم،نبود.
فهمیدم که آن را کنار بساط شیطان جا گذاشته ام.
تمام راه را دویدم،تمام راه لعنتش کردم،تمام راه خدا خدا کردم. می خواستم یقه ی نامردشرا بگیرم،عبادت دروغی اش را توی سرش بکوبم وقلبم را پس بگیرم.
به میدان رسیدم.شیطان اما نبود.
آن وقت نشستم و های های گریه کردم،از ته دل.
اشکهایم که تمام شد،بلند شدم بلند شدم تا بی دلی ام را با خود ببرم، که صدایی شنیدم.
صدای قلبم را....
پس همان جا بی اختیاربه سجده افتادم و زمین را بوسیدم.
:: بازدید از این مطلب : 356
|
امتیاز مطلب : 31
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
